Czego w tym filmie wg Ciebie nie pojąłem ? Z ciekawości pytam.

Wlasciwie nie chcialabym sie powtarzac, bo inni napisali juz konkrety, wiec dodam kilka rzeczy. 1)Film jest niespieszny, wszystko ladnie idzie po kolei, Ang Lee daje czas bohaterom na rozwiniecie postaci. 2)Pomysl z podzialem ekranu na rownolegle ujecia. To jest genialne, zwlaszcza dla milosnika sztuki komiksu. 3)rewelacyjne zdjecia, ujecia, montaz 4) nastroj filmu, głebia - oczywiscie bez wstrzasającego psychologicznego katharsis, lecz na poziomie ekranizacji szkuki komiksowej - bardzo dobrze poprowadzone. Wersja z Nortonem - niestety nie rozni sie niczym od przecietnej choc wysoko budzetowej nawalanki, bez napiecia i "glębii" psychologicznej. Choc oczywiscie do aktorow nic nie man. Ufff... Moze na razie tyle :)

Tylko, że bohaterowie są nudni i bardzo ciężko jest się z nimi identyfikować. Co z tego, że Lee daje czas na rozwinięcie się postaci, jak rozwija je bardzo nieumiejętnie. Jest to jeden z tych filmów, gdzie po kilku dniach nie będę w ogóle pamiętał bohaterów. Ba, nawet teraz godzine po obejrzeniu pamiętam imiona tylko dwóch ludzkich postaci.

Pomysł z podziałem ekranu jest fajny, ale to tylko taki mały smaczek. Nic nie wnosi wybitnego do filmu. Ot taka fajna pierdółka. Co do technicznego wykonania to się zgodzę. Zdjęcia są naprawdę w porządku, montaż, też. Jednak absolutnie nie mogę się zgodzić co do głębi. Ten film to wydmuszka. Nie dość, że głębi nie ma (choć reżyser bardzo się starał by była), to jeszcze zbyt poważnie przedstawia się postać, która w ogóle do tej konwencji nie pasuje.